.

روزهای خوش کودکیم را

حیران گذراندم

بلوغم را- نومید نبودم

لیک تنها گذراندم

و امروز که جوانم

نگرانم …

آرزومند همانم

که شاید بتوانم لبخندی بنشانم بر لب «کودک ده ساله شهر»

تا نومید نماند و بداند

که عشق را می‌توان جست در اوج بلوغ

در اوج بلوغ

می‌توان خالص بود

می‌توان عاشق بود

می‌توان مغرور بود

لیک بالاتر از آن

می‌توان «انسان» بود

می‌توان امید داشت

می‌توان لبخند زد

می‌تواند لبخند را

بر لب «کودک ده ساله شهر» دگری بازنشاند

وقتی که در ایوان دلتنگی هایت می نشینی

وقتی که پشت یک پنجره بارانی ، بی هوا

شاعر می شوی

وقتی دیگر کسی برای شنیدن جمله هایت

به اندازه لحظه ای فرصت نمی گذارد

کسی هست که می شود به او پناه برد

کسی که شب دلتنگی ها را با او می توان قسمت کرد

یک نفر هست ،

یک نفر که تا خواب دوباره چشمهایت با توست

شب دلتنگی هایت را با او قسمت کن ...

تنها با او ...

خونه ی مادر بزرگه / الان آپارتمانه

خونه ی مادر بزرگه / استخر و لابی داره

خونه ی مادر بزرگه / wifi ی مفتی داره

خونه ی مادر بزرگه / دیش و LNB داره

کنار خونه ی اون / همیشه پارتی برپاست

پارتیهای محله / پر شور و شوق و غوغاست

مادر بزرگه الان / مازراتی سواره

رنگ موهاشم هر روز / جور واجورو باحاله

مادر بزرگه الان / شلوار جین می پوشه

کفش کالج و کیفش / همیشه روبه روشه

مادر بزرگه هرشب / Gem Tv رو میبینه

خرم سلطان و سنبل / لامیارو میبینه

خونه ی مادر بزرگه / هنوز خیلی باحاله

خونه ی مادر بزرگه / حرفای خاصی داره !

خداوندا....

به دل نگیر  اگر گاهی....

زبانم از شکرت باز می ایستد....

تقصیری ندارد.....

قاصر است...

کم میاورد دربرابر بزرگیت......

لکنت میگیرد واژه هایم در برابرت......

اما در دلم همیشه....

ذکـــــــــر خـــیرت جاریـــــــــست.....

.
مداد سیاهم را برمیدارم
،جاده ای میکشم از اینجا تا خود خدا..
.سفری به مقصد آغوشش...
تو که خوب میدانی رویاهای رنگیم،
حوالی خانه ی خدا پرسه میزنند.